Vrij Gedacht

Neen, geen cynische opstoot van een verzadigd mens die de schouders ophaalt bij het zoveelste leed van anderen, elders. Wel een nieuwe campagneslogan van Broederlijk Delen, met als achterliggende gedachte dat mensen in het Zuiden best wel hun eigen boontjes willen doppen, als de omstandigheden mee zitten. En dat is, zag ik gisteren op een infoavond in Lokeren, niet altijd het geval. Ongebreidelde mijnbouw ondermijnt letterlijk en figuurlijk de leefomstandigheden van lokale boeren in Latijns-Amerika. In het Guatemalteekse San Miguel bijvoorbeeld graaft de Canadese groep Goldcorp naar goud.

Mijn zaterdagochtendritueel: op tijd uit bed en met de fiets naar Gent, om de vrijdageditie van het NRC-Handelsblad. Een krant met in haar hoofding het motto Lux et Libertas, Licht en Vrijheid. Waarden mij in toenemende mate dierbaar, nu de ‘Verlichting’ wereldwijd steeds doffer schijnt en straatroepers vrijheid graag verwarren met hufterigheid. Een krant met nog een scherpe scheiding tussen feiten en opinie. En een waardevolle boekenbijlage.

Beste lezer, verwacht hier geen hoogdravende teksten of breedvoerige beschouwingen. Ik wil je deelachtig maken aan mijn kleine en grote verwonderingen. Iets kwijt kunnen over een gelezen boek, een treffend citaat, een inspirerende ontmoeting. Schrijven over wat me ontroert of verontwaardigt. Verslag uitbrengen over alledaagse dingen. Of zoals Montaigne zegt in het voorwoord van zijn Essais: “Ik heb geen moment gedacht aan het nut voor u of aan mijn eigen glorie.